B-L-O-G 23: -deel 2- Ik geef een lezing en neem mee….. mijn acteertalent en mijn AD(H)D….

En toen was het zover, de dag van mijn lezing was aangebroken. In mijn dagplanning had ik rekening gehouden met de nodige rustmomenten zodat ik ’s avonds niet al stuiterend het AD(H)D café Vlissingen binnen zou komen.

Vrienden in de buurt van Vlissingen hadden heerlijk voor me gekookt en in de laatste uurtjes kon ik even op hun bank vertoeven met mijn benen onder mijn kont.

Ruim van te voren kwam ik aan zodat ik mijn ‘podium’ kon opbouwen. Ik was flink aan het multi-tasken met verwelkomen van mensen en het beantwoorden van enkele vragen die mij al werden gesteld.

En toen gebeurde het…. meteen tijdens de aftrap van mijn lezing….. en ik kon het niet meer tegenhouden….. als een ballon met een gaatje voelde ik alle energie uit mijn lijf stromen. Voor mijn gevoel begon ik enorm te hakkelen en te dwazen….. Tja en wat doe je dan?

Ik sprak hardop uit dat ik het allemaal wel heel erg spannend vond en dat deze spanning maar heel even zou duren, dat is de meest helpende interventie op zo’n moment: gooi het in de groep en krijg er erkenning en begrip voor terug….. en dat gebeurde gelukkig ook.

Ik zette mijn lezing voort met behulp van het stofje adrenaline, mijn reddende engel in nood. Mr. Adrenaline had het stuurtje geheel van me over genomen. Op de automatische piloot heb ik een heerlijke avond gedraaid en ik kreeg een aantal zeer fijne reacties. Tot zover was mijn missie (zeer) geslaagd!

Na een autorit van een klein uur ben ik veilig in mijn bedje beland. Ik heb inmiddels geleerd dat ik na ditsoort avonden enigszins woelig en onrustig slaap dus dat was dit keer geen verrassing. En ook had ik een flinke streep gezet in mijn agenda op ‘the day after’ zodat ik nog wat extra kon bijtanken.

Daarom viel het me zo enorm vies tegen dat ik me de in de middag erna nog steeds leeg en energieloos voelde. Dit keer waren er meer dan 24 nodig om te herstellen van de energie-dip en die had ik even niet aan zien komen. Ik was behoorlijk over de z#k met name over mijn innerlijke criticus die me steeds toefluisterde hoe belachelijk het is om je zo te laten leeglopen voor een lezing van anderhalf uur.

Gelukkig krabbelde ik de 2e dag weer wat op en begon weer enigszins te functioneren als moeder en mens. Dat het weekend was, was dus ook mooi meegenomen!
Daarbij had ik meteen tijd om in gedachten terug te kijken naar hoe het zo ver had kunnen komen en al vlug had ik de angel beet zodat ik een alternatieve actie voor de volgende keer kon bedenken:

De volgende keer ga ik ervoor zorgen dat ik in alle rust kan opbouwen. Ik zal even aangeven dat ik die rust en ruimte nodig heb. Beamer testen, flipover en stiften in de aanslag, glaasje water en kopje thee….

Dit alles heb ik inmiddels toegepast in andere situaties en ik moet zeggen, dat ging stukke beter! Zelfs toen ik afgelopen week een enorme drukke dag had met workshops en ’s avonds nog een training er achteraan, had ik nog steeds een gezonde dosis energie over om naar huis te rijden in de sneeuw!

Ik zie dit als een nieuwe aanvulling in mijn handleiding zodat ik kan functioneren in mijn werk en zodat ik daarnaast ook een fijn mens en moeder blijf. Mr. Adrenaline is van harte welkom hoor, maar dan liever tijdens het parachute springen (lees blog 6).

 

Blog 24 gaat over ouders die expert zijn omdat ze hun kind met AD(H)D zo goed kennen

Fijne groet,
Hetty
De AD(H)D ervaringsexpert

Overzicht van alle blogs vind je hier

Heb je een vraag na aanleiding van het blog? Stel hem dan hier.