B-L-O-G 59: tenminste houdbaar tot…

BLOG 59

Ik ben wel van de rituelen en goeie gewoonten. Ik probeer werkelijk van alles uit in de hoop dat het me helpt om dingen vol te houden, tot rust te komen of juist om in gang te schieten.

Het nadeel van mijn drang naar rituelen is de wetenschap dat alles een houdbaarheidstermijn heeft…

Zeker als ik iets heb verzonnen wat niet of nauwelijks werkt, dan drijft de frustratie boven en voelt de poging als mislukt en gefaald.
Inmiddels pak ik dat anders aan…

De wetenschap dat ieder verzinsel gepaard gaat met een houdbaarheidstermijn, helpt mij om het ook weer los te laten….
En de volgende wetenschap is dat ik erop mag vertrouwen dat er vast weer een nieuw ludiek ritueeltje op plopt waar ik weer even mee voort kan.

Zo heb ik mijn spijkermatje even aan de kant gelegd…. Echt een heerlijk ding hoor… maar ik val erop in slaap met als gevolg dat ik na een uur uit bed moet om hem weg te leggen… zeg nou zelf….het is februari…. Niemand gaat in zijn eerste slaap voor zijn plezier nog even met de voetjes op de (ijskoude) vloer…. Het matje is dus tijdelijk over de houdbaarheidstermijn…. En komt vanzelf weer terug… daar is het te fijn voor….

Momenteel ben ik dol op het opmaken van mijn bed.
Trouw iedere ochtend schud ik de kussens eens flink op, ik leg ze netjes naast elkaar. Het dekbed sla ik open en ik strijk het textiel nog even strak met mijn handen. Dit doe ik nu zeker al een week of 8…. Das best lang houdbaar… al zeg ik het zelf. Het geeft een goede start van de dag. Mijn brein wordt meteen beloond met iets wat gelukt is en dat helpt bij een goeie ochtend-vibe.

En… ik heb er nog eentje…. Een ritueeltje…. Ik durf het bijna niet op te schrijven… bang dat het dan magische kracht verliest…. Haha…
Waar ik tot een paar weken geleden nog ’s avonds 15 minuten onder een loeihete douche stond, douche ik nu kort en krachtig in de ochtend en ik draai de temperatuur tot max 38gr….. en, nu komtie….

Daarna draai ik de knop naar koud water, ik zet de straal iets zachter en ik pak de douchekop van de houder….

Ik houd de trage ijskoude straal tegen mijn benen. Vervolgens spoel ik mijn armen af, mijn gezicht, buikje, borsten, schouders…. en dan…. brrrrrrrr…… mijn rug….

O, en dat was me een partij wennen!

De eerste dagen heb ik echt even moeten zoeken hoe ik dit ritueel onder de knie zou kunnen krijgen….

Er volle bak onder gaan staan liet me gillen. Het bad vol laten lopen met koud water duurde me te lang en een emmer koud water na het douchen voelde als barbaars….

Die kalme koude straal van onderen naar boven werkt voor mij het best. Daarbij leg ik de nadruk op mijn uitademing. Beetje puffen en vertragen en verder laat ik het gewoon gebeuren, genoeg is genoeg….. soms 30 seconden, soms een minuut of langer zelfs.

Het is echt een opkikker voor mijn lijf! En… geloof het of niet…. Ik merk dat mijn brein het ook lekker vindt. Het schijnt dat blootstelling aan koud water de beschikbaarheid van neurotransmitters en endorfine verhoogd. En in mijn AD(H)D brein met te weinig en te trage transmitters zou dat wel eens de oorzaak kunnen zijn waarom mijn lijf en hoofd niet protesteert in aanloop naar dit dagelijkse ritueel….

Ze zeggen dat het ook helpt bij het versterken van je immuunsysteem, een beter humeur en verhoogde alertheid….

Ik vind het wel best…. Ik heb gewoon een nieuw ritueeltje waardoor ik al 6 weken fris en fruitig start….. zeg nou zelf…. dat is best wel een lange houdbaarheidstermijn, toch?

Wil je lezen hoe een EZEL mij heeft geholpen bij overprikkeling? Lees het hier.

Fijne groet,
Hetty
De AD(H)D ervaringsexpert

Op zoek naar meer blogs? Die lees je hier.

Voor vragen of informatie kun je me het best hier een bericht sturen.