B-L-O-G 25: Ik sprak een specialist eenzaamheid en nam mee……haar ervaring in het ‘anders’ zijn en mijn ADHD…

Gastblog van Jeanine Sinke van Het Aandachtshuis

Op de lagere school voelde ik me vaak een buitenbeentje. Ik paste gewoon net niet. Ik was veel ziek en daardoor vaak afwezig en dat maakte dat ik niet zo gemakkelijk vriendjes kon maken, altijd het gevoel had dat ik de stof niet snapte omdat ik veel uitleg miste en met spelletjes of gym niet gekozen werd omdat ik me niet zo goed kon inspannen. Al met al, herinner ik mij dat ik vaak in de pauze kinderen buiten hoorde spelen terwijl ik mijn werk nog af moest maken, want: ’eerst je werk af voor je iets leuks mag doen’.
We praten hier over 40 jaar geleden. Een heel andere tijd. Een tijd van in de hoek staan en als strafwerk 100 keer dezelfde zin opschrijven.

Tegenwoordig zijn de omstandigheden anders maar is ‘je anders voelen’ geen uitzondering. Misschien voel je je anders omdat je van andere kleding houdt dan de meeste anderen, misschien heb je een beperking waardoor je je anders voelt dan anderen, misschien begrijp je anderen niet goed of misschien voel je je anders omdat je op een andere manier van mensen houdt dan de meesten doen. Je vindt geen aansluiting bij anderen. Wat er kan gebeuren is dat je ontzettend je best gaat doen om toch bij die anderen te horen. Ook al is het helemaal niet wat je zelf wilt, je doet het om maar mee te kunnen doen. Misschien rook je stoer mee, misschien koop je bepaalde merkkleding om er bij te horen. Je loopt op je tenen maar je wordt er erg ongelukkig van op den duur, omdat het niet is wat je hart je ingeeft.

Je kunt je ook volledig gaan terugtrekken. Je gaat mensen uit de weg (je vertelt dat je een echte ‘einzelganger’ bent). Je doet liever dingen alleen dan gaat het tenminste zoals je zelf wilt. Maar hoe meer je je terugtrekt hoe minder je contact hebt met anderen en hoe meer je ook het contact zult missen. Want je wilt wel contact maar je weet niet meer hoe. Wanneer je je dagen vult met alles doen alleen zoals jij het gewend bent kom je in een bepaald patroon. Eenmaal in dat patroon is het hier lastig uit komen. Je krijgt een minder positief zelfbeeld, je begrijpt anderen minder goed, je wordt minder vrolijk en je kunt je heel alleen voelen.

Als je niemand hebt in je omgeving die jou accepteert zoals je bent, die jou niet de aandacht geeft die je nodig hebt en die jou niet af en toe een schouderklopje geeft dan staan die eenzame gevoelens op de hoek op je te wachten. Het is een te kort aan informatie en inzicht op het gebied van eenzaamheid waardoor docenten, begeleiders, huisartsen, psychologen, ouders, mantelzorgers, buren wie dan ook niet in kunnen grijpen wanneer iemand eenzame gevoelens ervaart. Je kunt het namelijk niet zien aan iemand. Ook wanneer je heel veel vrienden hebt en een heleboel mensen om je heen verzameld kun je je erg eenzaam voelen.

Eenzame gevoelens komen voor bij alle mensen, op alle leeftijden en is heel normaal. Je moet er iets aan doen wanneer je er last van krijgt want dat is niet normaal.
Laat je goed informeren over eenzaamheid en help daarmee iemand in je omgeving of jezelf.

Jeanine Sinke, specialist eenzaamheid, eigenaar van Het Aandachtshuis

Bedankt Jeanine en fijne groet,

Klik hier voor mijn volgende blog vertel ik wat een opleiding in mij losmaakt

Hetty
de AD(H)D ervaringsexpert

Wil je meer blogs lezen over mijn leven met ADHD? Klik dan hier.

Mocht je een vraag hebben of meer over mijn aanbod willen weten, stuur me dan hier een bericht.