B-L-O-G 31: Ik volg een opleiding en neem mee… mijn felgekleurde Hummer en mijn AD(H)D…
Vandaag is de laatste dag van mijn opleiding. Het afgelopen jaar reisde ik 5x 2 dagen af naar Rijsbergen om me bij te scholen in het oplossingsgericht werken.
Wat heb ik ongelooflijk veel geleerd! Zelfs na 4 jaar studie in Brugge is het nog steeds waardevol en van meerwaarde om me onder te laten dompelen in het gedachtengoed.
Naast het trainen van oude en nieuwe technieken heeft mijn zelfvertrouwen een ongelooflijke boost gekregen. Dat is natuurlijk altijd goed maar het voelt soms ook wat onwennig.
Een gezond portie zelfvertrouwen zorgt bij mij ook altijd voor een wiebeltje in mijn hoofd: “sla niet door Hetty, ga niet stuiteren, kijk uit dat je niet teveel ruimte inneemt”.
Als ik dit hardop zou zeggen tegen anderen, zou ik meteen te horen krijgen: Maak je niet dik, je moet stoppen met je klein je houden, er zullen altijd mensen zijn die iets van je vinden, daar moet je gewoon sch#t aan hebben.
Lieve mensen……. dat weet ik ook wel….. daar zit ‘t ‘m bij mij niet in. Ik maak me niet zo snel druk om wat anderen van mij vinden, en ik hou me niet klein voor anderen (anders zou ik geen gezonde onderneming hebben), ik heb best veel sch#t aan anderen…….. nogmaals, daar zit ‘t ‘m niet in…..
Het gaat erom wat het met mij doet, met mij als coach maar zeker ook met mij als mens…. In mijn hoofd en in mijn lijf….
Als ik goed in mijn vel zit, en ik krijg een boost van de mensen waartussen ik me bevind, dan stijgt mijn energie naar een astronomisch level. Mijn hart gaat harder kloppen, mijn bloed gaat sneller stromen, mijn wangen worden rood, mijn benen gaan wiebelen.
Ik zit op het puntje van mijn stoel, ik stel veel vragen, ik lach hard om de grapjes van anderen en, nu wordt het genant, ik lig in een deuk om mijn eigen grapjes.
Dit kan lichtelijk irritant zijn voor anderen, dat weet ik, vind ik niet zo’n probleem….. maar de schade die ik bij mezelf aanricht is zorgelijker.
Ik rij als het ware in een verlengde Hummer in een veel te felle kleur. Als een malle rij ik rondjes tussen de anderen en stoot hier en daar tegen het trottoir. Ik neem veel ruimte in op de snelweg waardoor anderen geregeld even aan de kant moeten. Mijn energie wordt een kilometervreter. Ik jaag een hele tank benzine in 1x er doorheen, de motor draait met 1 trap op het gaspedaal op volle toeren.
Niet handig dit……. Want in no-time transformeert de Hummer naar een zielig hoopje staal.
Oeps……
Ahum, even terug naar mijn zelfvertrouwen……
– Mede dankzij de opleiding die ik heb gevolgd lukt het me steeds beter om te luisteren naar de staat van mijn auto (lees: bewustwording).
– Steeds vaker check ik of de bandenspanning niet te hoog is (lees: balans tussen gezonde spanning en ontspanning in mijn hoofd en lijf).
– Ik kijk geregeld in mijn spiegels (lees: leren van je eigen handelen).
– Het oliepeil, daar hoef ik me geen zorgen om te maken, de wagen loopt gesmeerd (goede basis).
– Houd ik me nog aan de juiste snelheid (lees: hoeveel praat ik met armen en benen?).
– En als laatste….. heb ik mijn gordel om (lees: veiligheid voelen in mijn eigen lijf en hoofd)?
En nu zit ik op bed in het hotel. Klaar voor de laatste dag. Vandaag ga ik niet met de Hummer. Er staat namelijk al een Audi op de parking (ook niet nix). En ik heb er weer reuze zin!
Ik denk ineens weer aan het compliment dat een deelnemer M. mij gaf op de 2e ochtend van de opleiding (ik bewonder haar enorm): Hetty, jouw aanwezigheid in de groep en jouw inbreng nodigt mij uit om net zo actief en enthousiast mee te doen als jij…..
Kijk, deze steek ik toch mooi ff in mijn dashbord kastje….. en die komt er niet meer vandaan!
Mijn volgende blog is een vakantieblog over huidhonger…
Fijne groet,
Hetty
De AD(H)D ervaringsexpert
Heb je een vraag of wil je een ervaring delen? Laat het me hier weten.