B-L-O-G 40: Ik hou me staande en neem mee…… Duizenden corona-gedachten en mijn AD(H)D……
• Dit blog staat deels los van mijn AD(H)D, alhoewel mijn hersenspinsels vaak veel stappen verder gaan dan een gemiddeld brein.
• Dit blog staat los van de ongelooflijke krachtige en onvoorwaardelijke inzet van alle mensen in het onderwijs
En tegelijk wil ik mijn gedachten bloggen omdat ik namelijk behoorlijk lamgeslagen was de afgelopen dagen.
Alle onduidelijkheid over wat wel- en niet mag. De onvoorspelbaarheid met bijbehorende keuzes die ik moest maken als mens, moeder en zzp-er. Het hakte er allemaal behoorlijk in.
En nog steeds…… is 60% van mijn brein besmet met corona-gedachten. En dat zorgt ervoor dat ik niet kan functioneren zoals ik eigenlijk wil; met de juiste focus, de juiste structuur met een passende snelheid.
En ik kan je zeggen, ik ben niet de enige!
Mijn gedachten gaan op dit moment uit naar de kinderen die straks examen moeten doen.
Als ik lees dat deze kinderen (in regio Zeeuws Vlaanderen) volgende week verder gaan met hun schoolexamens, dan bekruipt mij een ongemakkelijk gevoel. Tuurlijk, kinderen zijn heel flexibel maar wordt er rekening mee gehouden dat de voorbereiding op deze examens niet te vergelijken zijn met een normale schoolse situatie?
• Kinderen die thuis, als het goed is, begeleid en gemotiveerd worden door hun ouders die ook thuis aan het werk zijn, zo goed en zo kwaad als dat kan.
• Kinderen in de bloei van hun leven waarvan hun sociale leven deels op z’n gat ligt (blij dat er in ieder geval online nog veel contact mogelijk is)
• Kinderen die uitbreken omdat ze willen chillen op iedere andere plek behalve thuis
Ik weet best, deze periode is maar tijdelijk maar het vreet wel aan ze. Ook hun hoofd is, net als de mijne, ook voor een deel besmet met corona-gedachten.
Ik spreek kinderen die informatie niet op kunnen hoesten omdat er corona-gedachten in de weg zitten.
Zijn zij in staat tot omdenken? Zijn zij in staat om de knop om te zetten met behulp van onderwijs-op-afstand? Krijgen ze voldoende tijd om zich aan te passen aan deze uitzonderlijke situatie?
En zijn zij dan ook in staat om zich voor de volle 100% te storten op die belangrijke prestatie waar ze, samen met de docenten, al enkele jaren naar toe werken?
Mijn overtuiging is: Het puberbrein stil leggen is ongezond en zeer onverstandig.
Mijn vraag is: Is het wel mogelijk dat de lat iets omlaag gaat uit begrip voor het puberbrein?
Ik heb mijn lat voor de komende weken in ieder geval flink omlaag gehaald omdat ik dan beter functioneer als mens en moeder. En ik hoop dat dat voor de examenkandidaten ook tijdelijk mogelijk is.
Fijne groet,
Hetty
De AD(H)D ervaringsexpert