B-L-O-G 46: Ik ga naar een verjaardag en neem mee….
Ik ga naar een verjaardag en neem mee…. een kadootje en mijn AD(H)D…
Wat kan ik genieten van het kopen van een kadootje. Ik vind het gewoon leuk om mensen te verrassen en te verwennen.
Natuurlijk vind ik het ook leuk om kadootjes te krijgen. Er is volgens mij niemand die het niet kan waarderen als je door middel van een kleinigheidje in het zonnetje wordt gezet.
Maar het geven van een presentje vind ik misschien nog wel leuker dan het krijgen.
Van te voren nadenken wat ik deze persoon wil geven vind ik al een feestje. Waar houdt hij van? Waar hebben we het de laatste tijd over gehad? Welke nieuwe dingen zijn op het pad van deze deze vriendin gekomen waar ik iets bij kan verzinnen? Of heeft ze juist een hart onder de riem nodig?
Vanaf mijn 10e jaar (schat ik) mocht ik zelf kadootjes kopen. Voor de verjaardagen van mijn ouders, broer of bij vaderdag en moederdag. Dat vond ik heerlijk.
Er was wel een kleine ‘maar’……. Het kopen, dat ging nog wel. Het werd pas een probleem als ik dat kadootje thuis in handen had. Het vrolijk ingepakte pakketje, de gedachte dat ik dat de volgende dag mocht geven, de nieuwsgierigheid naar hoe deze persoon zou reageren. Ik met mijn overweldigende enthousiasme omdat ik zo trots was met wat ik had uitgekozen.
Ik ging er altijd behoorlijk van stuiteren. Mijn moeder herkende de onrust en ging het gesprek met me aan. Daar ontdekte ze de reden achter mijn stuiterbui; ik kon eigenlijk niet wachten om het kadootje te geven.
Wat heerlijk was het dan als mijn moeder toestemming gaf dat ik het kadootje al op de vooravond van de echte verjaardag mocht geven. Op die manier hoefde ik ‘mijn keutel’ niet langer meer in te houden. En ik kon daarna gewoon gaan slapen.
Zucht…. Kadootjes…… ik ben er dol op……
Lees hier het blog over pakjesavond met mijn gezin. Jeetje wat hou ik van ze!
Fijne groet,
Hetty
De AD(H)D ervaringsexpert