extra B-L-O-G: Ik vier moederdag en neem mee….. haar onvoorwaardelijke liefde mijn AD(H)D…
Een extra blog op moederdag, speciaal voor haar. Want ook mijn moeder is de liefste moeder van de hele wereld. Al mijn hele leven waardeert zij mij om wie ik ben. Gewoon mezelf zijn, dat is wat ik van haar geleerd heb. Met en zonder mijn rare AD(H)D fratsen…. Het mag er allemaal zijn. Het is goed.
Liever luisteren naar deze blog? Klik dan hier.
Wat ik het meest aan haar waardeer is dat ze nooit oordeelt over hoe ik me voel. Vroeger was ik een meisje met 2 uitersten (dat ben ik wellicht nog steeds) die soms heel energiek en vrolijk was maar er waren ook momenten dat ik uren stil en teruggetrokken op mijn kamer kon zitten. En het mocht er allemaal zijn. Het was goed.
En dan de momenten voor het slapen gaan…. Ik weet het nog zo goed….. “Mam, ik kan niet slapen”. Te druk gehad, teveel prikkels op een dag, teveel opgestapeld in mijn hoofd.
Op deze momenten kwam ze altijd even op de rand van het bed zitten en dan gebeurde het…. de waterlanders kwamen….ze stroomden als zoute natte pareltjes over mijn wangen….. geheel uit het niets….. Ik huilde en huilde op haar schouder en het mocht er allemaal zijn. Het was goed.
Geen vragen zoals “waarom huil je” of “wat is er gebeurd” of “wie heeft jou dit aangedaan”. Nee, ik kon gewoon even ontladen bij de belangrijkste vrouw in mijn leven. En het mocht er allemaal zijn. Het was goed.
Vandaag vier ik moederdag. Straks een klein kadootje, een dikke kus en mijn armen om haar heen. Want ze mag er helemaal zijn. Mijn mama. En het is allemaal goed.
En toen ging ik parachute springen… lees mee!
Fijne groet,
Hetty
De AD(H)D ervaringsexpert